طبق اظهارات WHO شیوع این بیماری اکنون به ۷۵ کشور سرایت کرده است و بیش از ۱۶۰۰۰ مورد به طور رسمی ثبت شده است.
اعلام PHEIC مستقیماً از سوی تدروس آدهانوم گبریسوس، مدیر کل WHO منتشر شد، پس از آن که نشست اضطراری کارشناسان نتوانست به اجماع در مورد اینکه آیا شیوع آبله میمون در حال حاضر با طبقه بندی اضطراری مطابقت دارد یا خیر.
تنها ۶ نفر از ۱۵ عضو هیئت کارشناسی از اعلامیه PHEIC آبله میمون حمایت کردند، با این حال، مدیر کل با این توصیه‌ها مخالفت کرد و رای تعیین کننده داد.
به طور خلاصه، ما شیوعی داریم که به سرعت در سراسر جهان گسترش یافته است، از طریق روش‌های جدید انتقال، که ما در مورد آن اطلاعات کمی داریم، و معیار‌های مقررات بین‌المللی بهداشت را برآورده می‌کند.
به همه این دلایل، من تصمیم گرفته ام که شیوع جهانی آبله میمون نشان دهنده یک وضعیت اضطراری بهداشت عمومی با نگرانی بین المللی است.
طبق گزارش‌ها، جوامع در برخی کشورها نشان داده‌اند که به حداقل رساندن انگ مرتبط با آبله میمون - که برخلاف عفونت HIV ممکن است یک بیماری قابل مشاهده باشد - نیازمند توسعه رویکرد‌های جدید است که می‌تواند در چارچوب PHEIC چالش‌برانگیز باشد.
گزارش اپیدمیولوژیکی اخیر که توسط WHO تهیه شده است نشان می‌دهد که تا ۲۱ جولای، ۱۵۳۲۸ مورد تایید شده آبله میمون در ۷۴ کشور وجود داشته است.
این گزارش نشان می‌دهد که ۹۸.۸ درصد از موارد با داده‌های موجود مرد هستند و ۹۸.۱ درصد از این مردان همجنس‌گرا یا دوجنس‌گرا هستند.
آبله میمون یک بیماری مقاربتی نیست، اما تصور می‌شود که عمدتاً از طریق قطرات تنفسی و تماس نزدیک منتقل می‌شود.مطالعه جدیدی که در مجله پزشکی نیوانگلند منتشر شده است، بیش از ۵۰۰ مورد از این شیوع فعلی را ردیابی کرده است تا اولین نگاه قوی به ظاهر بالینی این بیماری ارائه دهد.
جان تورنهیل، نویسنده این مطالعه جدید از دانشگاه کوئین مری لندن، توضیح داد: تاکید بر این نکته مهم است که آبله میمون به معنای سنتی یک عفونت مقاربتی نیست، بلکه می‌تواند از طریق هر نوع تماس فیزیکی نزدیک به دست آید.
با این حال، کار ما نشان می‌دهد که عمدتا بیشتر انتقال‌ها تا کنون مربوط به فعالیت جنسی بوده است، در میان مردانی که با مردان رابطه جنسی دارند. در حال گسترش است که به شناسایی سریع موارد جدید کمک می‌کند و به ما امکان می‌دهد راهبرد‌های پیشگیری مانند واکسن‌ها را برای افراد در معرض خطر بالاتر ارائه دهیم.
تحقیق نشان می‌دهد که ویروس یک دوره نهفتگی متوسط هفت روزه دارد، اگرچه این دوره می‌تواند کمتر از سه روز و تا ۲۰ روز طول بکشد.
اولین علائم تب، بی حالی و سردرد است که ضایعات آبله مانند درد دست ها، پا‌ها و اندام تناسلی ظاهر میشوند. به طور غیرمنتظره، در همه موارد ضایعات گسترده دیده نشد.
تورنهیل گفت: در حدود ۱۰ ٪ از موارد تنها یک ضایعه تناسلی ایجاد شده است، که باعث می‌شود این بیماری از نظر علامتی شبیه به سایر بیماری‌های مقاربتی باشد.تورنهیل هشدار می‌دهد که آبله میمون را با سایر بیماری‌ها مانند سیفلیس یا تبخال اشتباه نگیرید.
در حالی که مهم است تأکید شود، اکثریت قریب به اتفاق موارد تأیید شده در حال حاضر به احتمال زیاد به تماس جنسی نزدیک نسبت داده شده اند، تعداد کمی از موارد با راه‌های ناشناخته انتقال ظاهر شده اند.
گزارش WHO به ۷۲ مورد تایید شده آبله میمون در کودکان اشاره می‌کند که حدود یک سوم آن در کودکان زیر چهار سال است.یک مطالعه موردی خاص، که اخیراً در گزارش Eurosurveillance مشخص شده است، درباره کودکی در هلند که با آبله میمون در اورژانس حاضر شده بود، صحبت کرد.
ردیابی تماس کامل نمی‌تواند چگونگی ابتلای کودک به ویروس را مشخص کند و محققان فرض کردند که انتقال تنفسی ممکن است نقش داشته باشد.تصور می‌شود که واکسن آبله موجود در حال حاضر در برابر آبله میمون موثر باشد و اگر بتوان منابع را به گروه‌های مناسب هدایت کرد، ممکن است بر آبله میمون غلبه شود.
از بسیاری جهات، اعلام PHEIC یک حرکت نمادین است، اما در واقعیت تمایل دارد توانایی WHO را برای گرد هم آوردن آژانس‌های بهداشتی مختلف در سراسر جهان برای یک هدف منحصر به فرد تقویت کند.
فرآیند PHEIC نسبتاً جدید است، اولین بار پس از شیوع سارس در سال ۲۰۰۲ توسعه یافت. از زمان تأسیس رسمی آن در سال ۲۰۰۹، هفت PHEIC اعلام شده است. اعلامیه جدید به این معنی است که در حال حاضر سه PHEIC در حال انجام است: فلج اطفال، کووید ۱۹ و آبله میمون.
